La nueva “negra” nos da alas.
Gran estreno de la nueva equipación del CARMA este fin de semana, con mucha participación, grandes carreras y como no podía ser menos, podios y hasta victoria absoluta
Trail Urbano Murallas de Monçao
No podíamos empezar de otra manera esta crónica.
Nuuestro compañero Anto llevó la nueva camiseta a lo más alto en esta carrera. Él mismo nos lo cuenta

Foto histórica. Primera victoria con «la negra»
“INCREÍBLE VICTORIA ABSOLUTA 15K TUMM Muralhas Monçao!
No me lo puedo creer, si os digo que fui a probarme tras los dolores musculares de pecho que me impidieron entrenar esta semana, no confiaba en acabarla, pero si, alguien confiaba en mi y en su trabajo, él es David Parada!
Solo puedo darte las gracias por ser más que mi preparador, mi psicólogo, el que tiene un mensaje en el momento más adecuado y por ser esa voz motivante: va por ti AMIGO!
Y como no a todos los que siempre estáis ahí.
Prueba muy bonita y con sus juegos de sube y baja por las calles, fortaleza y caminos rurales, me hicieron ir concentrado y no pensar en el hombro.
MUCHAS GRACIAS”
Anto
Y aparte del trofeo, Anto tuvo un gran premio, gentileza de nuestro patrocinador, que compartió el lunes en Castrelos
21 K Costa da Vela
Gran representación carmiense. Y grandes crónicas de algunos de los participantes
“Esta foi a miña primeira carreira da tempada, unha media maratón con sabor a trail que empregaría para facer unha segunda e esixente tirada longa pensando en Porto. Para iso, a idea era facer case 30km, e finalmente foron pouco máis de 29.
Antes da carreira un grupiño de sete nécoras (Óscar, Aurora, Alberto, Isaac, Fran, Roberto e máis eu) saímos de Cangas para facer os 6km que hai ata o porto de Aldán.
Finalmente foron pouco máis de 7km, pois alí trotei un pouco máis. Saúdos, foto de equipo lucindo a nova indumentaria e saída xunto a varios compañeiros. Xunto a dous deles, Óscar Sanmikel e Isaac, ía facer a carreira: a idea era saír cómodos ata o final da primeira subida (Monte Facho) e a partir de aí apretar. Cumplimos no primeiro quilómetro e medio, pero ao iniciar a subida eu comecei a tirar e collín uns metros. Non era o pensado, pero víame con forza e apetecíame subir rapidillo. Logo xa intentaríamos manter. Era máis longa do que recordaba, pero mantiven ben o ritmo ata o final e non andiven en ningún momento. A partir de aí comenzou o espectáculo. Contínuos subes e baixas, entrando e saíndo de praias, cambiando de terreo, … imposible coller ritmo e rodar cómodo. Carreira preciosa (pena a brétema) pero moi dura e técnica para non ser un trail. Parei en todos os avituallamentos uns 15 segundos para beber con calma. Quizais o único malo é que fun algo en tensión polas baixadas e polas señalizacións (de feito nunha equivócome e recorro uns trinta metros noutra dirección, máis o que tardei en atoparme).

Vistas de la carrera. Foto gentileza de Khene
Despois de facer só gran parte da carreira e acercándome km 20, xa non hai nin moitas forzas nin ganas (eu xa levo máis de 26 quilómetros en total). Vexo a Óscar Sanmikel uns metros por detrás. Espéroo para chegar xuntos. Ese último km parece eterno. Vemos Massó, pasamos Massó, pero a meta non aparece. Para máis inri, antes do último xiro tropecei e caín. Por sorte reaccionei ben e só foi o costado, así que para arriba e a facer os últimos metros.
Un tempo de 1h35’36» e 23º da xeral (4º de categoría).
Facemos un quilómetro e pouco máis para soltar pernas xunto a Isaac, que completan a tirada longa de 29km a unha media de 4’52″/km.
Moi contento. Polas sensacións, sentíndome con forza en moitos momentos e porque seguimos sumando quilómetros. Disfrutei moito na subida inicial e tamén nas partes técnicas de baixada mentres as forzas me aguantaron. Logo xa sufrín máis ao non estar acostumado. Gran carreira e gran estreno da nova camiseta! “
Suso
“Este fin de semana muchos compañeros participamos en la V edición de los 21 k Rodosa Costa da Vela.
En mi caso es la 4ª participación. Para mí es sin lugar a dudas la media maratón más bonita en la cual participé, aunque está considerada una media maratón la verdad es que tiene espíritu de Trail, y es que asfalto pisas 2 km en la salida y 300 metros en la llegada. El resto del tiempo lo pasas corriendo por pistas, senderos, arena e incluso una buena subida hacia Monte Do Facho. Este año lo único malo fue que no pudimos disfrutar de las maravillosas vistas que suelen acompañar en la carrera ya que teníamos algo de niebla.
Como estamos en modo preparación para varios maratones (Oporto y Valencia) lie o nos dejamos liar varios compañeros (Rober, Fran, Isaac, Suso, Aurora y Yo) y decidimos realizar unos km antes de la carrera, así que arrancamos desde Cangas (meta) hasta Aldan (salida) unos 45’ antes del comienzo de la carrera para realizar un trote de poco más de 6 km, para llegar con el tiempo suficiente para realizar foto, beber un poco y ponernos en línea de salida.
Por mi parte la verdad es que me presente en esta carrera con mucha incertidumbre ya que los últimos días unas molestias en el soleo no me dejaban correr, pero no me quería perder esta tirada larga y mucho menos esta carrera que es de mis preferidas, así que opte por tomar algunas precauciones y salir con mucha calma, al final acabe muy muy contento ya que pude recorrer entre previa y carrera unos 28 km, y así realizar el primer largo considerable para Valencia.

Foto: fotocarlosgrafias.com
A nivel cifras no fue desde luego mi mejor resultado, pero tampoco dista mucho de los tiempos de otros años. Empleé en finalizar 1:58:12 y puesto 245 con lo cual tarde unos 4 minutos mas que en la última edición me supieron a gloria, dadas las circunstancias.
Al acabar la carrera como en años anteriores nos esperaban los mejillones y unas cañas gentileza de la organización, de las cuales dimos buena cuenta…😉).

Mejillones para reponer fuerzas
Sobre la carrera comentar que aunque este año cambio la organización, el club encargado este año de gestionar la carrera mantuvo el pabellón muy alto organizando una carrera sobresaliente, en la cual siguen cuidando mucho a los corredores, seguro que en sus manos esta carrera seguirá siendo un éxito en los próximos años.”
Óscar
“Este Domingo 30 de Setembro, pudemos disfrutar, gracias o traballo do “Corredoiras de Bueu” de unha nova edición da media maratón “Costa da Vela”.
A Costa da Vela, non é unha media maratón habitual, pero é unha das carreiras máis bonitas (ainda que a néboa nesta ocasión deslucirá un pouco) nas que participei. Mais ben, diría que é unha proba 100% que representa a Galicia. Ten de todo, un pouco de monte na subida ó monte do facho, ten fermosas praias, barra, nerga, liméns… ten un pouco de asfalto e ten ambiente mariñeiro ó rematar na famosa factoría de Massó.
Pola nosa parte íbamos unha enchenta de nécoras a participar nesta proba. Algúns de nos, ó estar preparando algunas maratóns decidimos facer un pouco de camino antes e xa fomos trotando desde Cangas ata o porto de Aldán donde se daría a saída da proba, polo que habería que tomar a carreira en sí con un pouco de cabeciña.
Póñome na saída con Lete e procuro ir conservando na primeira parte de subida ó facho así que non me emociono e intento buscar grupos cómodos para ir subindo. Vexo como Lete avanza ainda que na baixada a cabo home chegaría a súa altura.
Vou rodando máis ou menos cómodo sen cebarme ca xente que me vai pasando con un ritmo superior.
Chegamos as praias e ahí xa comenzo a notar os kms de máis que levo e as pernas costalle levantarse do chan, tendo que porme a camiñar no final de nerga na subida de area…a partires de ahí xa perdería prácticamente a Lete de vista, que vai como un lóstrego.
Fanseme pesadas as costas conforme avanzan os kms e en algunha teño que porme a camiñar para coller un pouco de folgos, pero despois do último avituallamento a carreira faise un pouco máis levadeira e permíteme marcar o ulitmo km a 4:29, que non é un ritmo top evidentemente pero sírveme para valorar de forma positiva a preparación que estou a levar.
Ó final 1:51 e posto 149, 8 minutos máis que fai tres anos, pero son outras circunstancias e quedome satisfeito.”
Alberto

Foto: fotocarlosgrafias.com
“Hoxe corrín por segunda vez a media Maratón Costa da Vela, fermosa carreira que se pode considerar un trail suave xa que na meirande parte de seu percorrido discorre por carreiros e corredoiras costeiros resultando unha carreira certamente dura. Mágoa da brétema que nos acompañou case que todo o tempo e que impediu apreciar a beleza desta costa.
Prácticamente clavei o tempo do ano pasado e tendo en conta que onte estaba rematando unha función de ópera en Vigo a iso das 11 da noite (2h.15’ sen pausa de puro Wagner) estou satisfeito.
Coma sempre o mellor foi o partillar xornada cos compañeiros do Car Marisqueiro, que hoxe nun número de ata 26 fixémonos notar polos montes e praias do Morrazo. Qué boa xente! 🙂
A destacar o carreirón de Isaac Mariño Fernandez, San Mikel e Suso Conde que son doutra liga
21,5 km. Tempo: 1:49:56 posto 138/576 e 41/225 na miña categoría de Veteráns B.
Finde que ven Sistelo Extreme Marathon. Seguimos para bingo.”
Lete
“Costa da Vela. Tercer año que participo, y cada vez me parece más dura, debe de ser la edad, siempre hay alguna subida que no recuerdo del año anterior.
Este año, además, tuve que hacer 6 kms previos que contribuyeron a que la carrera fuera más dura aún.
Sigo opinando que es preciosa, y la cantidad de compañeros luciendo la nueva equipación hacen que la impresión del domingo haya sido de 10”
Aurora

Foto: fotocarlosgrafias.com
Volta pedestre a Aios
Caramés también subió al pódium, aunque no lo pudo hacer con la nueva camiseta. Da lo mismo, seguro que acabaremos víéndole dentro de poco en lo más alto con la nueva “negra”.
“Esta mañana en Aios, mejor dicho la Cronoescalada a Aios. 2º en la categoria . Me tocó correr con los cincuenta añeros o cicuentones. Me es igual…
A ver cuándo estreno la nueva camiseta.”
Caramés
Trail Serra do Galiñeiro
“Nuevo trazado para este Trail con opiniones para todos los gustos, me imagino. Por mi parte me gusta más que la salida / llegada haya sido desde el centro de Gondomar, mejores servicios para los corredores y más comodidades. Sobre el recorrido, muy acertado, pero bueno raro que con estos chicos del GMTA sea de otra manera y si aun por encima le ayudan corredores locales como Bernardo Carrera Giraldez o Tony Domínguez, pues sale una magnifica prueba que aun puede dar mucho más de si.
Sali desde casa hasta la salida (3km cuesta abajo) calentando, aunque al llegar con bastante tiempo antes de la salida ya volvi a enfriar. Saludos, fotos de rigor con los compañeros del Car Marisqueiro y a la carrera. Táctica, disfrutar la carrera como siempre. Salida desde el ayuntamiento hacia la Iglesia de Gondomar, subimos por la urbanización y para el monte arriba, hacia Pego Negro y más tarde al pantano de Chain.
Al llegar ahí quedaban un par de kms para llegar a las faldas del Galiñeiro donde estaba el primer avituallamiento. Coger aire para iniciar la subida dura, dura, bueno, como siempre. Atrás en el pantano ya se escuchaban los gritos de la gente que estaba en la cumbre animando. Al acabar de subir, el típico cresteo, bajada hacia el puesto de vigilancia, para iniciar la segunda subida dura. Pero no solo eran duras las subidas, hoy en día llevo peor que las bajadas, ahí esta mi talón de aquiles actualmente, lo pase mal en las dos más largas porque son muy técnicas y me impactan mucho en la espalda.
Después de la bajada del puesto de vifgilancia nos fuimos rumbo hacia la iglesia de Prado que era donde estaba el segundo avituallamiento. Llegue 3/4 muerto, si no llega a ser por los animos de Loli Pérez, creo que me hubiese retirado allí. Después del avituallamiento fuimos bajando hacia el sitio donde se hace el curro de Morgadanes, seguimos bajando por el rio hacia Peitieiros, pasamos por la zona de los molinos siguiendo por el rio hasta llegar al parque das Animas, allí cruzamos a la zona deportiva de las Cercas donde esta el antiguo colegio, centro Neural, etc que era dponde estaba mi querida Modes Loureiro con nuestros hijos, solo restaba una `pequeña subidita por la parte de atrás del Ayuntamiento para cruzar la meta. En resumen otra más para la saca y un placer haberla compartido entera con Loli haciendo equipo tirando uno de otro. Espíritu Trail. Espíritu.”
Milego
Multiparticipación fin de semana
Dificilmente clasificable lo de nuestro querido Cacho
El viernes por la mañana haciendo de liebre en Castrelos con la bici
Por la tarde en la Milla de Porriño
El sábado en la Milla de Marín
Y el domingo en el Galiñeiro
Por cierto, en Marín estuvo a punto de subir al pódium en su categoría. Enorme

Otra foto histórica. Primera vez que mostramos la nueva camiseta