Seleccionar página

Noviembre es época de nécoras, y eso se nota en las carreras

También puedes seguir nuestras aventuras y carreras en Instagram

 

San Martiño Ourense

Mañana fresquita y húmeda para esta clásica de Galicia que no nos podíamos perder.

Allí estuvieron Aurora, Alicia, Txabi, Alberto y David. Y aunque quedaron para hacerse la carma foto de rigor, ninguno de ellos llevaba teléfono.

 

“E por fin debutei nunha “San Martiño”. Despois de anos e varias inscripcións fallidas por lesións ou compromisos. Non é o mellor tempo, pero plenamente satisfeito sabendo o que hai. 

Despois da desfeita do verán, propuxenme facer as cousas ben e ca boca pequeniña, traballar e traballar. Agardo os resultados para o 2020, pero xa comenzo a notar o traballo feito.  Mención especial para o meu clube carmarisqueiro e o noso patrocinador El Trigal

Alberto

Non podía faltar o cocidiño con Óscar e Aurora

 

“Unha vez máis queda demostrado na práctica o poder da «Negra do Trigal». Este sábado tiña tan mal o xeonllo esquerdo que non tiña claro se correría hoxe, e de facelo, como resultaría. Entre sesións de xeo, calmantes e bo tempo quentando, ó final logrei ir cómoda e case sobre o ritmo previsto. A sorpresa foi cando Aurora me alcanzou no último kilómetro, afeita como estou a que me adiante xa no primeiro. O caso é que xuntas fixemos un bo tramo final e ata adiantamos algúns postos na xeral feminina. A verdade que moi contenta de cruzar a meta tan ben acompañada! 

Agora toca descanso e agardar a ver que me din en traumatoloxia. A ver se o poder da Negra do Trigal me da sorte niso tamén”

Alicia

“Hacía unos años que no iba a Ourense a correr, y tanto a mi entrenador como a mí nos pareció buena idea incuirla como preparación para el maratón de Málaga de diciembre.

Corrí a gusto, controlando, e intentando alcanzar a Txabi, que se me separó en la salida y le tuve todo el rato a “tiro de piedra”.

Durante todo el recorrido fui calculando cuánto me sacaba, la diferencia oscilaba entre los 4 y los 8 segundos, pero no conseguía pillarle.

Al final, pasado el kilómetro 8, apreté un poco y le cacé. Con cierto miedo, porque fue justo después del penúltimo cruce del Miño, justo donde empieza la cuesta de Vicente Risco, y la experiencia de los entrenamientos me dice que cuesta arriba siempre me deja atrás.

Esta vez le aguanté el ritmo, y fue en la bajada hacia el puente romano donde me sacó la diferencia (también por mi miedo a resbalar, todo sea dicho, que ya tuve tres caídas hace un par de semanas).

Así que muy contento con mis 45:42, con muy buenas sensaciones de cara a Málaga.

Próxima parada, Vilagarcía.”

David

 

Media Maratón de Vigo “La21”

¿Cómo no iba a estar representado el CARMA en esta carrera?

Y lo estuvo, vaya si lo estuvo.

Por un lado haciendo de liebres de una manera espectacular.

Por otro con grandes cronondividuales.

Y por otro, quedando campeones por equipos.

ENHORABUENA COMPAÑEROS

“Poniendo ya casi fin a la temporada, le tenía ganas a este nuevo recorrido, que se anunciaba como llano y realmente demostró ser un trazado exigente y con la novedad del paso por el túnel de Beiramar.

El objetivo de bajar de 1:20 se cumplió (1:19:19), y eso que no iba nada bien hasta el km 12, pero llegar a Bouzas y ahí ya sabiendo que era todo llano aumenté ritmo y me sentí muy cómodo comparado sobre todo con la Meia Maratona de Esposende, donde hice 3 minutos más y con unas sensaciones malas.

El nivel de la carrera fue bueno, se ganó con 1:09 y hubo presencia de atletas de fuera de Galicia. 

Posición final 15º y 7º veterano A, y 1º por equipos el CAR Marisqueiro

Marzoa

“CARMALIEBRES en la Media Maratón de Vigo. Hoy más de uno se estará acordando de mi y otros cuantos me lo han agradecido 😂😂 Marcando ritmo medio de 4:13, intentando mantener un grupo unido que poco a poco se ha ido soltando gente.

He entrado en 1:27:45 😅 jajajaja pero he de decir que la carrera no estaba bien medida, y yo he ido al ritmo que debía ir, mi sorpresa fue al llegar a la recta de meta y ver que no daban ni los 21 km 😂

Así que bueno, me alegro de haber participado de esta manera, muchos me lo han agradecido y he disfrutado mucho, aunque ese 1:27 sea simbólico, tengo claro que mucha gente cree realmente que ha hecho esa marca. Y al final esta bien para seguir motivándose.

Carrera muy de toboganes y muy complicado marcar el ritmo, pero muy chula la verdad, ojalá siga haciéndose muchos años más y llegue a homologarse!”

Cristian

“En el año 2013 corría mi primer medio maratón (segundo después de la  vig-bay) de Vigo, nada que ver con el de hoy, pero claro detrás está el sacrificio y los entrenamientos que solo uno sabe lo que son, compartidos con el trabajo, madrugones y un largo etc, que muchos sabéis.

Buen día hoy para correr y como en otras ocasiones bien acompañado, con buenas sensaciones y acabando con muy buen ritmo.

Tiempo 1:22:16

29 de la general y 2 de categoría. También primeros por equipos Car Marisqueiro .

Lujazo al recibir el trofeo de manos de Javier Alvarez Salgado, al cual le deseo una pronta recuperación mucho animo.

Gracias a tod@s por los ánimos, a Santiago Vales Mendez que siempre está al pie del cañón animando, aparte de preguntar y preocuparse por mi (Gracias AMIGO), esos ánimos en el túnel tuyos y de Chino Castro Rodriguez

Felicidades y gracias a  tod@s, y cómo no a el eltrigalvigo y mi carmarisqueiro”

Tito

 

“Hoxe tocou a media Maratón de Vigo, carreira ben linda que saía do Vao cara a ao centro de Vigo. Saíronme uns 300 m. de menos pero un desnivel de +130, carreira bastante dura..

Peguei-me dende o comezo ao meu companheiro de clube Cristian Valencia Rodriguez que ía co globo de 1:30. Ía realmente cómodo pero sobre o km. 7 o meu sóleo lembroume que está sobrecargado polo que baixei o ritmo un par de kms. Despois fixen prácticamente só uns 12 kms ata a meta, entrando forte e con boas sensacións.

Esta semana toca moita elíptica e certo descanso de cara a Zurich Maratón Málaga porque o sóleo esquerdo está tocado, pero foi unha moi boa prova a nivel psicolóxico en canto á xestión de dor en carreira.

Un prazer coma sempre partilhar carreira cos meus companheiros do clube Car Marisqueiro e dar as grazas a El Trigal Panadería Pastelería polo seu apoio

Tempo neto: 1:30:36

Posto xeral: 106!

Posto categoria veteráns 2: 45Ritmo: 4m 17sg/km”

Lete

“Hoy salimos a hacer de globitos para intentar que los corredores hagan sus marcas una mañana fría pero agradable aunque la media Maratón se las trae por sus cuestecitas”

Jose Antonio

4

313

Josue Moreno

C. A. R. Marisqueiro

01:13:58

01:13:54

15

360

Miguel Marzoa Ruiz

C. A. R. Marisqueiro

01:19:19

01:19:15

29

354

Tito Vazquez Varela

C. A. R. Marisqueiro

01:22:22

01:22:16

83

493

Cristian Valencia Rodriguez

C.A.R. MARISQUEIRO

01:27:48

01:27:42

106

169

Carlos Garcia Amigo

C. A. R. Marisqueiro

01:30:44

01:30:36

El Trigal

149

494

Jose Antonio Rodriguez Alvarez

C.A.R. MARISQUEIRO

01:34:15

01:34:07

162

496

Miguel Ángel Fernández

C.A.R. MARISQUEIRO

01:35:24

01:35:18

200

495

Juan Carlos Paz Gonzalez

C. A. R. Marisqueiro

01:37:39

01:37:31

320

637

Lucia Martinez Comesaña

C.A.R. MARISQUEIRO

01:44:33

01:44:21

330

229

Juan Jose Piñeiro Martinez

C. A. R. Marisqueiro

01:44:57

01:44:45

331

507

Enrique Alvarez Castro

C.A.R. MARISQUEIRO

01:44:57

01:44:45

347

503

Alfonso Codon Vega

C.A.R. MARISQUEIRO

01:46:46

01:46:15

389

49

Kandy Otero

C. A. R. Marisqueiro

01:50:06

01:49:35

430

499

Juan Carlos Raña Gregorio

C.A.R. MARISQUEIRO

01:53:55

01:53:20

471

359

Francisco Alonso Cuevas

C.A.R. MARISQUEIRO

02:02:58

02:02:26

Las CARMA liebres fueron

Cristian 1h 30′

Jose Antonio 1h 35′

Pancho 1h 40′

Juan Piñeiro 1h 45′

Kandy 1h 50′

Xan 1h 55′

 

 

Trail Amigos da montanha

Las nécoras montunas tampoco saben estarse quietos.

En el Trail Amigos da Montanha tuvimos varios compañeros en las diferentes distancias

Jorge, César, Ramiro, Alfonso y Millara estuvieron en la distancia de 100 (aunque Míllara tuvo que retirarse en el 47)

En los 31 kilómetros tuvimos a Txema

Y en la “corta” de 22, Quini y David Fraile.

Alguno de ellos ha prometido crónica, así que ya publicaremos una entrada con sus sensaciones y opiniones.

 

Ultra Trail Costa Blanca

 

Dani estuvo en la última prueba de la Copa de España de Ultra.

Nos escribe una gran crónica.

 

“La salida controlando toca una buena cuesta, la primera parte rápida pero por la mitad ya se empieza a andar, buenas sensaciones voy en mi ritmo, terminando la subida nos perdemos un poco pero en nada ya enlazamos otra vez. La primera bajada algo complicada y aún de noche pero se hizo bien. Llega el primer avituallamiento y no paro, sigo tirando a mi ritmo, toca una zona rápida con algún tobogán muy guapa. 2º avituallamiento aquí ya relleno los bidones, seguimos ahora hacia arriba, como me bailan un poco los pies dentro de las zapas, las aprieto, al terminar la cuesta viene una bajada larga de hormigón y luego asfalto, un buen tramo hasta el siguiente pueblo.

Aquí rompí los pies, quizás porque apreté mucho las zapas, después del siguiente avituallamiento paro y aflojo las zapas pero ya llevo los metatarsos reventados. Sigo, ahora viene otra cuesta con tramos correderos y otros no tanto que toca andar, en las zonas correderas voy sufriendo un poco pero no queda otra. Coronando sopla el aire muchísimo y hace un frío tremendo, toca un cresteo de 2km algo técnico y luego una bajada con partes súper complicadas, con alguna zona de pedrera y algo de pista rápida. Llega otro avituallamiento como algo relleno y sigo, zona rápida hasta llegar al siguiente pueblo y avituallamiento con punto de vida. Km42 Como algo, me cambio la camiseta y sigo, ahora toca la subida al Aitana. Subida bastante corrible solo algún tramo hay que andar.

Al coronar hay otro avituallamiento relleno y como, toca un cresteo técnico y una bajada bastante difícil, después sigue un tramo de pista, cada vez peor los pies pero sigo tirando de coco. Llega el avituallamiento del Km 60 y la rutina de siempre. Sigo un par de km más por pista hasta llegar a una bajada de muerte ahí se bajaba como se podía, seguimos con un tramo de pista y asfalto hasta el siguiente pueblo y avituallamiento, Sella km65.

Como algo y recupero 2’ para seguir. Un tramo bastante rápido, subida llevadera en algún tramo tocaba andar por culpa de los pies (lo llevo peor subiendo que bajando o en llano). Sigo apretando hasta el último avituallamiento, ahora ya solo queda una subida y todo bajar hasta meta. Último apretón en la subida me vacío bastante y luego bajado hasta meta por un sendero a full, ya llegando al pueblo llevaba los pies a hervir y en el asfalto no podía correr mucho pero acabé la carrera, no en el tiempo que quería pero la acabé, la verdad que muy contento porque sufrí un montón y terminar es gratificante.

Me paso por la cabeza un par de veces abandonar pero tiré de móvil, leí algún wasap, hablé con Ro y esto fue lo que me dando fuerza para seguir aunque se me escapaba el tiempo objetivo. Gracias a Ro por apoyarme en cada momento de carrera aunque no estuviera conmigo, sin ella no lo lograría. Disfrute bastante en las bajadas técnicas y en las subidas duras, en lo rápido iba haciendo como podía para no tener mucha molestia.Lo que más me gustó, era cada vez que coronaba algún pico, las vistas eran una pasada con el mar al fondo. Una carrera dura, tramos súper técnicos y tramos súper rápidos.

Puesto 18

11:25:30”

Dani