Seleccionar página

 

También puedes seguir nuestras aventuras y carreras en Instagram

 

Campeonato Gallego Absoluto de Campo a través

CARMA equipo masculino. Foto: Pablo Díaz-Rungalicia

 

«6 nécoras nos hicimos más de 200 Km para competir en el Capeonato gallego de coss, en As Pontes.

Circuito de 9000 m con una vuelta pequeña de mil y 4 vueltas a otro de 2000.

El circuito pequeño con buenas rectas y la otra zona con mucho zigzag. Bastante llano, con hierba y zonas embarradas.

En la prueba femenina Patri quedó de 32 con 47:42. Muy meritorio teniendo en cuenta que a principio de semana se lesionó un gemelo.

En hombres conseguimos hacer equipo (hace falta 4 corredores que terminen) con 5 representantes y los siguientes tiempos:

Josué 33:26. 70 de la general . 44 absoluto

Ferre 33:52 74 de la general . 47 absoluto

Luis Sá 34:14 82 de la general . 50 absoluto

Javi Conde 34:32 90 de la general . 55 absoluto

Pancho 37:40 128 de la general . 75 absoluto

Un par de incidencias a destacar. Ferre fue comenzar la carrera y soltarse una suela, por lo que corrió toda la carrera limitado, como si fuera descalzo.

Como si no llevase zapatilla. Foto: RunPhotos Galicia

 

Josué fue el corredor que más distancia corrió del Campeonato ya que los jueces se equivocaron y le mandaron dar otra vuelta. Afortunadamente subsanaron el error y le dieron el puesto y tiempo que le corresponde. Agradecer la deportividad de un corredor de Athletics fisioterapia San Lázaro que testificó ante los jueces que tenía que entrar delante de él.

Gracias a la rectificación el equipo quedó el 13 de 15.

Bonito y práctico el entorno con el lago, ideal para soltar barro.

El próximo domingo nos vamos al cross de Veteranos. Otro «paseo», esta vez Fene.»

Pancho

Quitándose el barro en el agua «fresquita»

 

«Después de que este lunes me fastidiara el gemelo el martes apenas podía andar y el jueves tuve ir al fisio (casi rotura de fibras), pero allá me fui a correr. Carrera con barro, curvas cerradas y algunas cuestas. Muchos cayeron e incluso torcieron el pie.

Ffinalmente puesto de 32 de 38 sacándole a la última más de 6 minutos, yo terminée en 47 minutos. Muy contenta pues me dolía el gemelo, pero así soy yo»

Patricia

Nuestra corredora todoterreno. Foto: RunPhotos Galicia

 

Trail de Santa Iría (Branzelo – Portugal)

 

«Nos fuimos a Portugal un servidor y Quini. Trail de anta iría en Branzelo , de estos que encuentro cuando me aburro y al final resulta que se apuntan 1000 personas entre todas las pruebas y viene hasta un equipo de Rusia .

Empezamos con mucho frío y niebla y viendo que nos estaban asando 2 cerdos para cuando llegásemos , les saludé y dije que luego nos veíamos. Al principio íbamos por un terreno muy rápido quizá hasta el km 13 diría que rapidísimo, aunque en la primera subida me mandaron recuerdos para Pancho y Ramiro , realmente ahora no me acuerdo del nombre pero ya sabemos del pasado y presente portugués de este equipo.

Muy pistero al principio pero con una zona muy bonita cerca del Duero en el pueblecito de Melres. A partir de ahí un trail más técnico , con subidas duras y con mucha agua, incluso una de las subidas era seguir un río y una de las bajadas era bajar por otro río , con la dificultad de no resbalarse. Tb pasamos por otro sitio muy bonito como Nossa Senhora do salto, es un parque natural que rodeamos sin poder entrar dentro, un sitio de los que quita el sentido.

 

Ahí subida muy dura al cuarto avituallamiento ( esta vez en todos los avituallamientos mucho dulce pasteles y bizcochos y yo soy más de salado) a partir de ahí seguimos la subida, la más larga del día pero muy pistera , lo cual hizo que con las fuerzas que tenía iba cogiendo a gente , posterior bajada hacia el avituallamiento del dia con cortador de jamón y bocata de bifana, y la bajada fácil al principio pero al final terreno de bosque muy estrecho y más técnico hasta llegar a la última subida ( me encanta acabar en subida porque no me pasa gente) y de final en 39,7 km y menos mal porque con 40 toca burguer así que me lo ahorro jejejeje. En meta un bocata de ese cerdo asado que me esperaba.»

Iván

Toda la carrera pensando con este final

 

 

«Posición 26 con 4h44 en el Trail Santa Iría

Carrera con unas zonas de río muy guapas, Eso sí, es para gente que le guste darle zapatilla, Quitando las zonas que te metían por el cauce de los ríos y alguna subida el resto es para darle caña, bajadas muy asequibles para bajar a fuego con zancada larga

El Trigal

 Lo peor… el presunto portugués. ¡¡¡ intragable!!!»

Quini

Carrera Popular Galiexpo

Anto y «el Capitán» Caramés

En esta carrera vimos a cinco nécoras. Caramés en la prueba de 5 kms, y en la de 10 los dos Óscar del equipo, Antonio y Anto, que consiguió subir al podio como tercer clasificado de la categoría

Antonio, uno de nuestros últimos fichajes, en Galiexpo

 

 

“39:45 +200 de desnivel  en una carrera dura, con subidas y bajadas en pistas de tierra, barro y muchas rampas.

No tengo buena forma física, unos kilos por encima aún, pero si ganas e ilusión por dar lo mejor!

Después de estar dos meses fuera de las carreras por lesión, hace poco retomamos los entrenos y viendo las buenas sensaciones en la rodilla, apetecía ya ir metiendo calidad e ir cogiendo forma de cara los próximos meses.

Gracias a la gente que siempre está ahí ☺”

Anto

El CARMA y EL TRIGAL, otra vez pisando podio. Enhorabuena, Anto

 

«Gali expo, este domingo tocó esta carrera (cross) que se realiza muy cerca de mi casa. Como esta semana me fue imposible entrenar me la plantee como un entrenamiento de calidad, y fue mucha la calidad, menudas cuestas tiene, ..😎

Antes de la carrera quedé con mi amigo Santi para hacer los 6 km que tenía en su plan y con las coñas casi no llegamos a tiempo… al final como la carrera arrancó un poco tarde llegamos.

El recorrido son 2 vueltas por el monte que está detrás del IFEVI y destaca la cuesta del inicio que, claro, vuelve a tocar en el km 5. En general acabé contento con mi puesto 57 de 241 llegados, y es que a pesar de tardar algo más de 45′ esta carrera no se puede comparar con cualquier otro 10 k.»

Óscar

Óscar entrando en meta con Javi, su compañero de carrera

Maratón de montaña “A Camelia” – Vedra

César y Dani se merendaron estos 42 kilómetros, con un desnivel de 1800+ y un acumulado de 3500

 

«Viaxe a Vedra para participar no maratón A Camelia.

Saímos Dani máis eu ben cedo, e chegamos preto das oito da mañá, envoltos nunha densa néboa. A proba non é circular, polo que tomamos un autobús que nos leva á saída, nunha área recreativa, á beira do río Ulla. Frío e humidade van a se-la tónica de toda a carreira, así que, canto antes nos poñamos en marcha, antes poderemos coller un pouco de temperatura.

Facemos un primeiro bucle de 2-3 km, para volver a pasar pola saída, e dende alí, continuamos pola beira do río Ulla, ata que subimos cara Ponte Ulla. Alí comeza o segundo bucle do día, subindo ó alto do Castro. Supoño que as vistas dende alí serán fermosas, pero, cando pasamos nos, apenas se ve un burro a tres pasos. Descenso vertixinoso e complexo, como casi tódolos do día, debido ó terreo esbaradizo e, despois dun pequeno rodeo, voltamos a Ponte Ulla, aproximadamente no km 10. Dende aquí, pasando por una zona de monte, chegamos ata as obras do AVE, e unha mina de seixo.

O terreo está enlamado, e pasamos por varias tuberías e desaugadoiros, co que conseguimos un tratamento para a pel maravilloso. Finalmente, despois de cruzar unha estrada, divisamos por fin, o alto do Pico Sacro, e o ¡¡SOL!! A subida é sinxela, aínda que constante, sen excesivo desnivel. Pero entre unhas cousas e outras, levamos 20 km e máis de 1.200 mt de desnivel positivo, e a un bo ritmo. Ata se me pasa pola cabeza a posibilidade de chegar á meta máis preto das cinco horas e media que das seis.

Nova baixada técnica, avituallamento (todos ben completos ó longo do percorrido, baixo o meu punto de vista), e un novo tramo de subida para volver ós pes do cume do monte, dende onde, agora sí, comenzamos o descenso. Primeiro por unha zona de monte baixo, logo con moita pedra e musgo, lama por doquier, (aquí caio por segunda vez no día, sen consecuencias), e rematamos chegando a unha pista pola que transcorre o camiño de Santiago.

Máis ou menos, estamos na metade de carreira, e, de aquí en diante, só queda terreo para correr, con algún tramo de sube e baixa pequeno, con moita senda de ribeira de río (muíños e algunha fervenza polo medio), e zonas de camiños de monte, por onde non hai descanso. Só correr e correr. Aínda que levo máis ritmo que outros participantes, os meus xemelgos comezan a pedir tregua, e teño que ir facendo a goma. Corro mentres podo, achégome a algún grupo, e logo teño que botar a andar para recuperar, e vólvenseme a escapar. Toca sufrir para chegar á meta, e aprisa, se quero estar por debaixo das seis horas (unha vez que caín da burra, as cinco horas e media de carreira foron imposibles de acadar).

Por fin, case que no kilómetro 43, saímos a unha pista ancha, onde xa se ven algunhas casas. A meta debe estar preto, Logo dunha pequena costa, distingo a estrada que leva cara a meta e, agora sí, fago o derradeiro esforzo para entrar nela trotando. Ademáis, chega outro corredor por detrás, e non vou a deixar que me pase na recta final. Paso polo arco de chegada con cinco horas, cincuenta e dous minutos e 26 segundos.

Obxectivo cumplido. Ducha de auga quente, saúdo a algúns coñecidos que quedan por alí, algo de comida e bebida, e volta para Vigo, canso, pero contento.

Toca pensar na seguinte parada do camiño, Trilhos do Paleozoico. ¿Haberá Carma bus?»

César

 

«No dormí mucho, 3h más menos, sensación de cansancio pero vamos allá.

Salgo fuerte pero conservador, los primeros km sube baja bastante rápidos, intento no pasarme de vueltas. Cuando empieza el desnivel mantengo el ritmo, voy a hacer mi carrera… Aprieto todo lo que puedo para arriba pero sin cargar demasiado las piernas, bajando voy lo más rápido que puedo ( controlando, no a lo loco) por terreno técnico, en pista fácil recuperando un poco. Hasta aquí fenomenal de sensaciones km 29 más menos y 3:10 de tiempo.

Quedan más de 12 km de pista fácil con algún repecho. Sigo corriendo a un ritmo asumible 5:20 de media más o menos, pero cada vez me cuesta más mantener el ritmo, aguanto hasta el final como puedo, de pulsaciones bien pero las patas estaban como palos y no tiraban.

Muy contento, objetivo en mente conseguido y sabiendo que lo di todo. Hoy las patas no tiraban mucho, igual por el viaje de Valencia o por dormir poco, pero muy contento, pedazo entreno!!!»

Dani

César y Dani

Carballo Trail Race 2019

Pedrosa y Lete

 

 

Y cómo no, entrenamientos varios dominicales.

Reseñable esa tirada de 32kms saliendo del Vérbum a las 9:30 de José Antonio, Miguel Ángel, Jorge Villanueva, Juan, Fon, Fran Lago y Suso.

Después de los 32 kms.