Fin de semana 12-14 octubre 2018
Fin de semana largo, en el que las nécoras han aprovechado para descansar, para entrenar y para competir. Y está claro que todos para disfrutar de las zapatillas.
Tuvimos representación en las siguientes pruebas
- 5º Trail S. André de Teixido
- Maratón de Burgos
- Leyma Coruña 5K
- III Trail Ribeira Sacra
- Medio Maratón Graz (Austria)
- 7ª edición Correbarris
- Trail Montes de Vigo
Maratón de Burgos.
Aprovechando que era su cumpleaños, Roberto decidió celebrarlo enfrentándose a los 42,195 en Burgos.
Y no le fue nada mal. Acabó muy contento con 3:47:10 (y con un año más)
Enhorabuena y felicidades, compañero.
7ª edición Correbarris
En Barcelona estuvo Milego, en una carrera, como nos cuenta, bonita, llana, por la zona del puerto, mucha gente…
Y no hay más que ver las fotos para saber que la empezó con ganas y la acabó contento.
Medio Maratón de Graz (Austria)
Participación internacional de nuestro compañero Jorge en Graz (Austria), consiguiendo un tiempo de 1:25:42, lo que le supone Mejor Marca Personal.
Trail Montes de Vigo
Seguimos exhibiendo la nueva camiseta desde lo alto. Esta vez desde el tercer cajón del podio en el Trail Corto de Montes de Vigo, con nuestro compañero SanMaikel.
También hubo otros compañeros que, como se puede ver en las fotos, lo pasaron de maravilla. Con ese ánimo da gusto ir por la vida
Y claro. No todo es competir.
Por ejemplo, Aurora y Óscar estuvieron en una andaina popular en Moreiras, con anécdota poco agradable incluida.
“Este fin de semana por mi parte fue tranquilo, demasiado.
El viernes Óscar y yo aprovechamos el día festivo para ir a Moreiras, y participar en su andaina popular. Por allí había algún valiente que se veía que la haría corriendo, pero eran los menos.
El día agradable para caminar, la zona muy bonita y una buena organización, pero la distancia de 27 km se quedó en 16, debido a un ataque sufrido por un nido de avispas. Qué miedo!! Óscar llevó sus picotazos y a mí me acribillaron.
He de reconocer que no fue el mejor de los días, pero qué le vamos a hacer!!!
El próximo fin de semana vuelvo al asfalto, a disfrutar de esa media maratón de Pontevedra!!! Espero que retiren el nido de velutinas.
Aurora
O Anto, que aprovechó el entrenamiento para posturear un poco
¿SABÍAS QUÉ? 42/52
Fin de semana 6-7 octubre 2018
Las ganas de lucir nuestra nueva camiseta han vuelto a movilizar a un buen montón de nécoras.
De todas sabemos (o suponemos al menos) que disfrutaron de lo lindo de los kilómetros hechos. De algunas tenemos amplia información.
IX Carreira PINGA-PINGA
Empezó el fin de semana con la novena edición de esta carrera organizada por nuestros amigos del Pinarium, con su famosa cuesta y su buen ambiente.
Nuestro compañero Cristian subió a lucir “la negra” al cajón, como segundo clasificado senior.
15 K do Atlántico
Amplia representación del CARMA en esta carrera, y grandes resultados.
Impresionante el pódium de corredores locales, que coparon nuestras tres nécoras guardesas Ferre, Josué y Anto.
Tenemos varios testimonios en primera persona
«8º de 502 con 53:24
3º Senior/3º local
No puedo pedir más: ¡esto es INCREIBLE!
Me ha salido una carrera muy bien gestionada y muy peleada hasta el final sin tregua, lo que le da más valor. Y con el apoyo de A Guarda en cada rincón me hizo sentir muy especial.»
Anto
“4 participación en el 15 k Atlántico, y 2 vez que me apunto a la locura de hacer tirada larga (a guardia-oia-a guardia) sobre 29 km,
Este domingo realmente no tocaban tantos km pero como interesa sumar km y sobre todo horas de sufrimiento decidí hacer está tirada larga, en compañía de Isaac, Suso, José Antonio, Fran, kandy y Aurora, en el último momento se apuntaron algunos compañeros y amigos más así que aún montamos unos grupos majos que se fueron al final organizando por ritmos..
La idea era hacer la previa muy suave al para luego en la carrera poder apretar, pero al final los km de la semana hicieron que la carrera no pudiera ser todo lo fuerte que esperaba, de todos modos contento con el resultado y sobre todo con ir acumulando km cara a valencia.
Mis resultados de la carrera, puesto 173 y algo menos de 1 hora y 8 minutos.
La organización como siempre muy correcta y la carrera con viento a favor que siempre ayuda.”
Óscar
“Pues este domingo nuevamente me dejé liar, ji ji. Tenía lugar el 15 km del Atlántico, carrera en la que ya había participado los 2 últimos años y que me gusta mucho, tanto por su buena organización como por su recorrido y sus preciosas vistas, pero no, esta vez no tenía en mente acudir.
El cambio de opinión fue en el último momento y debido a que mi entrenamiento para este domingo era de 26 km y ya que iban a ir bastantes compañeros del equipo y, además, varios tenían la intención de ahorrar el autobús y hacer la carrera ida y vuelta pues también me animé.
Con lo cual llegamos a A Guarda y varios compañeros del CARMA junto con algún añadido más nos pusimos rumbo a Oia. Mi intención era ir sola puesto que pretendía hacer la ida muy lenta para luego ser capaz de acabar la carrera, pero a pesar de que el grupo se fue separando, yo fui muy bien acompañada con Óscar, Fran y Kandy, y llegamos a Oia perfectos, a pesar del viento en contra que nos acompañó durante los 14 km.
Unos minutos para descansar, mentalizarnos, Carmafoto (que yo me perdí) y comenzaba la carrera.
En este caso el viento era a favor en muchas zonas, y se agradeció. Intenté mantener el ritmo con Fran y Kandy, aunque éste al final se vino arriba y nos dejó atrás, bueno, más bien me dejó a mi, ya que Fran se quedó para acompañarme y se lo agradezco muchísimo porque mi estómago en el último momento se puso un poco rebelde y de haber ido sola seguramente llegaría andando.
Al final 1:25′, segundos arriba o abajo, el resultado cómo el del año anterior, eso sí, con un calentamiento previo de 13 km, con lo cual, muy contenta!!!
Felicitar a todo el equipo por sus buenos resultados y porque esta vez coparon el pódium.”
Aurora
“Tal e como fixen a semana anterior coa 21K Costa da Vela, este domingo aproveitaría os 15k do Atlántico para facer unha nova tirada longa. Algúns repetíamos, como Óscar, Fran, Aurora e Isaac, e sumáronse outros como Jose Antonio, Kandy ou Montxo. Tocou madrugar para estar ás nove na Guarda (meta da carreira) e dende alí ir ata Oia, onde era a saída da mesma. Pouco despois de coller o coche, xa me din conta de que me esquecera o gps, así que tocaba rodar tranquilo na primeira parte e a ollo ou sensacións na segunda.
A primeira parte da tirada a fixen con Isaac e Jose Antonio. Foron algo máis de 13 km a pouco menos de 5’/km de media. Despois, a idea para carreira era 4′-4’10″/km máis ou menos, pero entre que me atopei ben e que non tiña referencias, saiu máis rápido. Fixen case toda a carreira con Isaac, o que axudou a manter un bo ritmo, que só baixei no último quilómetro e medio porque non había moitas forzas e todavía menos ganas de sufrir. Finalmente o tempo foi 57’44» (a 3’51″/km).
En total 28,7km en 2h6’44» (4’25/km). Unha gran tirada longa e un pracer ver a tantas nécoras (con tanto éxito)! Grazas tamén aos compañeiros de tiradas longas, un pracer volver compartir quilómetros con vos!”
Suso
5 JOSE CARLOS FERREIRA GONZALEZ 00:51:12
6 JOSUE MORENO LIRA 00:52:39
8 ANTOLÍN MARTÍNEZ MARTÍNEZ 00:53:24
40 JESÚS CONDE LAGO 00:57:44
47 VICTOR ANGEL RIVAS CID 00:59:02
78 JOSE ANTONIO RODRIGUEZ ALVAREZ 01:01:06
79 JUAN CARLOS PAZ GONZÁLEZ 01:01:13
105 MAIKEL PATINO ANICETO 01:03:53
166 ALFONSO CODÓN VEGA 01:07:20
173 ÓSCAR MANUEL FERNÁNDEZ PÉREZ 01:07:54
184 ROBERTO GARCÍA COLLAZO 01:08:25
187 RAFAEL FERNÁNDEZ VAZQUEZ 01:08:40
191 JOSE ANTONIO RIVERA RIVERA 01:08:43
412 JOSE RAMON CONDE TORRES 01:19:51
456 KANDY OTERO SALGUEIRO 01:24:08
464 AURORA LÓPEZ CASTRO 01:25:29
465 FRANCISCO JAVIER OTERO SALGUEIRO 01:25:29
Sistelo Extrem Marathon
Hasta Portugal se desplazó Lete, haciendo este maratón en 4:11:57 y quedando 16º de la general.
Pero mejor hacéis click en el enlace adjunto y leéis su crónica
https://carmarisqueiro.com/sistelo-extreme-marathon-7-10-2018/
V Trail de Arcos José Teixeira
26 kms y 1600 metros de desnivel positivo en los que estuvieron Alberto, Alfonso y Millara.
Sabemos que Alberto lo hizo en 3h33’, quedando en el puesto 38 y que Alfonso quedó segundo en su categoría (25 de la general). Alberto 38 y Millara 46.
XX Carreira Festa do Marisco – O Grove
Luis Sá y SanMikel hicieron una gran carrera en O Grove.
Luis Sá 16 de la general, 4º de su categoría.
San Mikel 25 y 20 de su categoría
Sistelo Extreme Marathon 7/10/2018
Por Lete
Unha vez rematada a miña persoal tempada 17/18 facendo a “Ultra Trail Serra da Freita” na súa versión “curta” (65K) o pasado 30 de Xuño, e onde sufrín moito pra poder rematala (grazas Iván “Kapi”!, sen ti tería sido imposible)
quedáronme claras dúas cousas:
A primeira que cada ano quero meter no meu calendario probas en Portugal, sexan de asfalto ou de monte xa que me encanta como as organizan e o ambente que hai, sen desmerecer as nosas claro. A outra conclusión foi que aínda que vou tendo certa experiencia no monte a Freita quedoume moi grande pola súa “tecnicidade” e dureza, polo que durante un tempo tería que ir a probas menos técnicas ou cecais directamente elixir probas das que, na medida do posible, poda ter referencias pra ver se se adaptan ao meu perfil de corredor. Así que o plan era facer un mes antes da Maratona de Porto algún trail o semellante no país irmán e baixo estes parámetros.
Levaba tempo seguindo a páxina de “Carlos Sá Nature Events” e cando vín que en Outubro íase celebrar a primeira edición da “Sistelo Extreme Marathon” non o pensei e me inscribín. Aínda que ao ser a primeira edición non tiña referencias a descripción do seu percorrido era, a priori, moi do meu xeito:
Distancia Maratón con percorridos sobre asfalto, ecovía e tamén trail nun pequeno anaco (despois vería que non era tan pequeno). O desnivel positivo de 1380m. otorgaba en principio á proba o estatus de case que unha maratón de montaña.
Marchamos Sonia e máis eu pra Sistelo o Venres 5 chegando á media tarde. Tempo dabondo pra dar unha voltiña e coñecer a fermosísima aldeia de Sistelo, “O Tibete Português”, nomeada o pasado ano como unha de 7 Maravilhas de Portugal. Unhas paisaxes realmente fermosas e sorprendentes.
Sen dúvida moi recomendable a sua visita, así coma Arcos de Valdevez, acolledora e tamén fermosa localidade de onde sairía a proba e cruzada polo río Vez, que nos acompañaría a meirande parte da prova do Domingo.
O Sábado 6 visita a Arcos de Valdevez onde dimos boa conta dun espectacular espeto de carne con posterior recollida de dorsal onde aproveito pra facer unha foto co grande Carlos Sá, organizador da proba.
Á media tarde volta a Sistelo e a velar armas. Cea lixeira con algo de pasta con ensalada e a durmir.
Ás 6.30 en pé pra o almorzo: Un plátano, dúas tostadas de pan feito na casa con aguacate e fiambre de pavo con café con leite de avea; sobre as 8 xa andabamos en Arcos de Valdevez onde xa se apreciaba o ambente. Todos abrigados xa que había uns 10 graos e algo de aire. Melloraría isto ás 9, hora de saída. Temperatura ideal pra correr durante toda a carreira, sen superar nunca os 20 graos e despexado.
A saída das probas de 21, 30 e 42km foi conxunta, sendo a da andaina de 13km dende Sistelo en sentido inverso. Saída e nos primeiros kms asfalto e camiños pola contorna do pobo e xa comenzando a bordear o río pero sen meternos ainda no sistema das ecovías propiamente. Neste primeiro bucle nos fan pasar por meta cando levamos aproximadamente uns 12 kms, non sen antes subir a primeira dificultade de desnivel sobre o km. 7, neste caso por asfalto pero onde xa se vía a xente camiñando.
Aos 6 km. da segunda volta do bucle xa se separan as distancias e quedamos sós os da distancia maratón. Métennnos polas ecovías paralelas ao río Vez e xa me decato que a cousa non vai ser tan sinxela como pensaba xa que o terreo, ainda que moi corrible non sempre é“limpo” e hai que ir con certo ollo.
Pasamos multitude de “passadiços”, que son pasarelas de madeira, infinidade delas que facían por intres que a carreira semellara unha sorte de montaña rusa pola beira do Vez. Paisaxes fermosísimas que acompañaban o meu trotar solitario na meirande parte da carreira. Paso a 1/2 Maratón en 1.48 e as sensacións moi boas. No abastecemento do km. 15 aproveita pra tomar unha pastilla de sal e no do 23 o único xel que tomei en toda a carreira. En cada abastecemento parei coma 2-3 minutos, tomando sandía sobre todo e algo de doce.
O máis complexo desta carreira sen dúvida foi como xestionala, xa que segundo o perfil da mesma arredor do km. 29 atoparíamos de súpeto case que todo o desnivel, polo que era primordial non emocionarse moito co ritmo ata chegar alí. Púxenme como obxetivo correr arredor de a 5´o km. e cheguei vivo a ese punto. Xa dende o km. 24 aproximadamente víase que tipo de terreo íamos ter. Trail puro, non especialmente técnico pero cunha primeira subida polo monte a través moi pronunciada onde os da caminhada baixaban no sentido contrario e que dificultaba un pouco a trepada. Despois a vía romana durante un bó treito. Curiosamente na pequena baixada sobre esta zona de pedras bastante técnica adiantei a xente (inaudito!), cousa rara en mín porque baixo moi mal, pero ía forte de pernas (será que fago máis ximnasio?) e pensó que tamén algúns pasáronse co ritmo na primeira parte de carreira.
Os derradeiros 7-8 kms foron unha pronunciada baixada ata Sistelo pola estrada que facía reventar os cuadríceps, con algún falso chan e alguna pequena subida que houbo que facer case camiñando. Aínda así pasei nese tramo a algún corredor máis. Dende o alto a aldeia de Sistelo semejaba unha maquetiña nun decorado natural inigualable.
Chego á meta eufórico. Sabía que fixera unha boa carreira polo tempo 4k11k57, pero cando vin o posto a ledicia foi aínda maior. Posto 16 de 80 na xeral e o 7º de 31 na miña categoría de Veteráns M40. Nada suliñable pra moitos pero unha pequena proeza pra mín pola natureza desta carreira, así que inmensamente feliz.
Se tivera que describir esta proba diría que está máis perto dunha maratón de montaña que de asfalto. Pra un “asfalteiro” puro faríase durísima e pra un “corremontes puro” tamén, xa que aínda que ten tramos de puro trail é moi corrible en 2/3 do total e pide “zapatilla”.
Carreira totalmente recomendável, probablemente a máis fermosa que teño feito, polo que tratarei de repetir.
Agora a pensar na Maratona de Porto do 4 de Novembro.
Un saúdo Nécoras!